هنگامي كه فاطمه بنت اسد (عليها السلام) از داخل كعبه خارج شد، بعد از ابوطالب ؛ پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) طفل را در آغوش گرفتند. طفل با ديدن رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) و استيذان از حضرت ، شروع به خواندن آيات اول تا سيزدهم سوره ي مؤمنون نمود كه پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) خطاب به طفل فرمودند: « قد افلحوا بك ، أنت و الله اميرهم، ... » ؛ مؤمنان به وسيله تورستگار شدند. به خدا قسم ، تو امير آنها هستي. از علوم خود به مؤمنان توشه ميدهي و آنان استفاده مي برند. به خدا قسم، تو امير آنها هستي . و به وسيله ي تو هدايت مي شوند... . شايد شبهه شود كه هنگام ولادت حضرت ، پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) به نبوت نرسيده بودن و قرآن نازل نشده بود؟! در جواب بايدگفت اين خود دليل بر نزول قرآن ، آن هم به صورت كامل در شب قدر است و اين شب قدر اختصاص به ايام نبوت حضرت ندارد. پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) بعد از بعثت مأمور به ابلاغ آيات آن و به تناسب وقايع و ايام شدند و آگاهي طفلي بر آن در گهواره امر بعيدي نيست . « آفتاب كعبه» بررسي كامل ماجراي ولادت اميرمؤمنان (عليه السلام) ، و وقايع قبل و بعد از آن از منابع روايي و تاريخي است. كامل ترين مؤلف محترم هم از آنها بهر جسته ، بحارالانوار اثر علامه مجلسي (رحمت الله عليه) ، الغدير اثر علامه اميني (رحمت الله عليه) و علي (عليه السلام) وليد الكعبه اثر علامه اردوباري (رحمت الله عليه) مي باشند.