عشق چیست؟ قدرتمندی عشق به حدی است که ما را به سمت انتخاب‌های اشتباه سوق دهد؟ برای بهبود روابط زناشویی خود چه راهکارهایی را پیش بگیریم؟

کتاب "محکم در آغوشم بگیر" به قلم دکتر سو جانسون یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌های جهان است که بیان هفت گفت‌وگو برای زندگی با عشق می‌پردازد. کتاب "محکم در آغوشم بگیر" از نشر یوشیتا با ترجمه زهرا حسنی متن کاملی از این اثر معتبر جهانی است.

معرفی کتاب محکم در آغوشم بگیر:

کتاب "محکم در آغوشم بگیر" راهنمای بهبود روابط زناشویی و رسیدن به تفاهمی ماندگار و عمیق بین زوج‌هاست. دکتر سو جانسون در این کتاب با آوردن مثال‌هایی مستند و واقعی از زوج‌های مختلف، به بیان راهکارهایی عملی در خصوص بهبود روابط زناشویی می‌پردازد.

در این کتاب خواهید خواند که چرا بعد از مدتی روابط عاشقانه زوج‌ها، دیگر شور و احساسات آتشین اولیه را ندارند و در مقابل چنین تغییراتی چه باید کرد.

در دنیایی که همواره با خطرات و اتفاقات غیرقابل‌پیش‌بینی مواجه هستیم، پیوندهای عاطفی، خصوصاً روابط عمیق بین همسران می‌تواند تنش و استرس افراد را تا حد زیادی کاهش دهد.

در کتاب "محکم در آغوشم بگیر" متوجه خواهیم شد که با گفت‌وگوی سازنده و سالم می‌توانیم سخت‌ترین چالش‌های زندگی را با کمک شریکمان پشت سر گذاشته و از زندگی زناشویی‌مان بیشتر لذت ببریم.

نظریه جان بالبی در کتاب محکم در آغوشم بگیر:

نشانه‌هایی از هدف واقعی عشق برای مدت زیادی در جریان بوده است در سال ۱۷۶۰، یک اسقف اسپانیایی که برای مافوق‌هایش در رم نامه می‌نوشت متوجه شد که بچه‌های سرراهی در پرورشگاه‌ها با این که پناهگاه و غذایی برای خوردن داشتند مدام از غصه می‌مردند.

در دهه‌های سی و چهل در راهروهای بیمارستان‌های امریکایی بچه یتیم‌هایی که از نوازش و تماس احساسی محروم بودند، دسته‌دسته جان می‌دادند همچنین روانپزشک‌ها شروع به شناسایی کودکانی کردند که از نظر فیزیکی سالم بودند؛ اما لاقید و بی‌عاطفه به نظر می‌رسیدند و نمی‌توانستند با دیگران ارتباط برقرار کنند.

دیوید لوی که مشاهداتش را در مقاله‌ای در سال ۱۹۳۷ گزارش داد رفتار چنین کودکانی را به قحطی احساسی نسبت داد.

رنه اسپیتز، تحلیل‌گر آمریکایی در دههٔ چهل عبارت ناکامی در کامیابی را برای بچه‌هایی به کار، برد که از والدینشان جدا شده بودند و در غم و غصه‌ای تضعیف‌کننده گیرکرده بودند.

اما این موضوع برای جان بالبی که روانپزشکی بریتانیایی بود هنوز بی‌جواب باقی‌مانده بود. بگذارید صادق باشم به‌عنوان یک روان‌شناس و یک انسان اگر قرار بود به کسی برای ارزشمندی تفکراتش جایزه‌ای می‌دادم آن جایزه را به‌جای فروید یا هر کس دیگری که برای مردم اسمی آشناست به جان بالبی می‌دادم بالبی رشته مشاهدات و گزارش‌ها را جمع کرد و آنها را به شکل یک نظریه منسجم و استادانه دلبستگی در هم تنید.

صفحه 10 کتاب محکم در آغوشم بگیر

برشی از کتاب محکم در آغوشم بگیر:

دانش از تمام حوزه‌ها خیلی شفاف به ما می‌گوید که نه‌تنها موجوداتی اجتماعی هستیم، بلکه به نوع خاصی از ارتباط نزدیک با دیگران نیاز داریم و این موضوع را به ضرر خودمان انکار می‌کنیم در واقع مورخان خیلی‌وقت‌پیش مشاهده کرده‌اند که در اردوگاه‌های مرگ جنگ جهانی دوم واحد زنده‌ماندن نه فرد تنها که جفت بود. مدت زیادی است که می‌دانیم متأهل‌ها معمولاً بیشتر از مجردها عمر می‌کنند

داشتن پیوندهای نزدیک با دیگران برای تمام جنبه‌های سلامت ما - ذهنی احساسی و فیزیکی حیاتی است لوئیس هاوکلی از دانشگاه شیکاگو محاسبه می‌کند که تنهایی فشارخون را تا جایی بالا می‌برد که خطر حمله قلبی و سکته دوبرابر می‌شود.

جیمز هاوس، جامعه‌شناسی از دانشگاه میشیگان اظهار می‌کند که انزوای احساسی برای سلامتی خطرناک‌تر از سیگارکشیدن یا فشارخون بالاست درحالی‌که ما درباره این دو خطر آخر به همه هشدار می‌دهیم! شاید این یافته‌ها بازتاب‌دهنده این گفته قدیمی باشد رنج مسلم است ... و رنج‌کشیدن به‌تنهایی غیرقابل‌تحمل.

اما فقط این مهم نیست که در زندگی‌مان روابط نزدیکی داریم یا نه کیفیت این روابط هم مهم است. روابط منفی سلامت ما را تحلیل می‌برد در کلیولند محققان در دانشگاه کیس وسترنرزرو از مردانی باسابقه آنژین و فشارخون بالا پرسیده‌اند «آیا همسرتان عشقش را بروز می‌دهد؟» آنهایی که جوابشان «نه» بوده تقریباً آنژین‌های دوبرابری را در پنج سال بعدی نسبت به آنهایی که جوابشان «بله» بوده تجربه کرده‌اند.

صفحه 35 کتاب محکم در آغوشم بگیر