سال ها مجاهدت مخلصانه و شجاعانه در میدان های مبارزه با شیاطین و اشرار عالم و سال ها آرزوی شهادت در راه خدا. سرانجام سلیمانی عزیز را به این مقام والا رسانید و خون پاک اوبه دست شقی ترین آحاد بشر بر زمین ریخت... . 

کتاب سلیمانی عزیز که توسط انتشارات حماسه یاران در قطع رقعی وبا 254 صفحه به به چاپ رسیده، گذری است بر زندگی و رزم سردار شهید سلیمانی به همراه ضمیمه عکس ها و متن کامل وصیت نامه سردار شهید.

معرفی کتاب سلیمانی عزیز:

سردار سلیمانی، ژنرال، حاج قاسم،...

نمی دانیم متن را با کدام واژه باید نوشت. هرکس او را با یکی از این عنوانها شناخته و اکنون که چهل و چند روز از شهادتش می گذرد واژه دیگری هم باید به این عناوین اضافه کرد: «شهید»
خودش دوست داشت قاسم صدایش کنند اما او را بیشتر به این نام میشناسند: «حاج قاسم». پس ما هم همین طور مینویسیم، بسم الله...

نوشتن از حاج قاسم سخت است. به اندازه همه آدمهایی که دوروبرتان می بینید خاطره دارد. حالا خاطرات کدامشان را باید نوشت؟ خاطره پیرزن هشتادساله قنات ملکی را یا خاطره کودک خردسال فلان شهید مدافع حرم را و یا... اصلا از کجای زندگی اش باید شروع کرد؟ از کجای چهل سال یک جا نبودن و همه جا بودنش.

«سلیمانی عزیز» تنها مختصری است که شاید با آن خواستیم کمی داغ و آتش دلمان را در این مصیبت سنگین بنشانیم؛ قطره کوچکی از دریای وجود سردار دلها و قدر وسع ما که امید است قبول فرماید.

ارتباط با دانشجویان:

همین دیشب از اهواز آمده بودم تهران. کاری پیش آمده بود. حالا داشتم دوباره برمی گشتم جنوب تا راوی کاروان های راهیان نور باشم. هنوز زمان پرواز نرسیده بود. تصمیم گرفتم بروم و توی نمازخانه فرودگاه بنشینم. در نمازخانه را که باز کردم چشمم افتاد به حاج قاسم. یک گوشه نشسته بود.

جلوتر رفتم. سلام کردم و اجازه خواستم کنارش بنشینم. لبخندش را نشانه تأیید گرفتم و نشستم. از راهیان نور پرسید. فرصت را غنیمت دانستم و گلایه کردم. از فرماندهانی که کمتر توی مناطق آفتابی شان می شود تا برای مردم، جوانها و دانشجوها از شهدا و از حقایق جنگ بگویند.

با حسرت گفت: «خیلی دوست دارم بیام شلمچه برای دانشجوها صحبت کنم ولی خب محدودیتها اجازه نمیده.» بعد در مورد راه اندازی یک جریان برای دانشجویان کشور درخواستی کردم. با روی خوش قبول کرد و گفت: «من علاقه مند به ارتباط با دانشجوها هستم، مخصوصا اونهایی که شاید شما ظاهرشون رو نپسندید. توی مسافرت ها هم بیشتر تمایل دارم یکی از همین جوون ها کنارم بنشینه تا از فرصت پرواز برای گپ و گفت استفاده کنم.» 

صفحه 172 کتاب سلیمانی عزیز

ندای هل من ناصر:

ندای «هل من ناصر» دفاع از حرم که به گوشم خورد، درس و بحث را تعطیل کردم و رفتم سوریه، گرم جنگ بودیم، نه زمستان و تابستان داشت، نه روز و شب. عملیات پشت عملیات، تا رسیدیم به بوکمال. بوکمال آخرين سنگر داعشی ها بود که ریشه شان را کندیم. دیگر دشمنی باقی نمانده بود. توی قرارگاه حاجی را دیدم. آمده بود به بچه ها خداقوت بگوید.

نشستم کنارش. «حاجی! جنگ دیگه تموم شده، با اجازه تون من برگردم سر درس و زندگیم.» و بعد بغضم را فرو دادم و گفتم: «سفره جنگ رو جمع کردن، ما جا موندیم از قافله شهدا، برای ما دعا کنید.» دستم را گرفت توی دستش و فشار داد: «فلانی! خیلی عجله نکن. به زودی به جنگ سنگینی خواهیم داشت که همه شهدای دفاع مقدس و شهدای مدافع حرم آرزو می کنند کاش بودند و در این جنگ کنار شما می جنگیدند.» حاجی برای همه انگشتر آورده بود، بین رزمنده ها فقط بخت با من بار نشد که انگشتر بگیرم. انگشترها که تمام شد، حاجی لبخندی زد و گفت: «به جای انگشتر بیا عکس یادگاری بگیریم.

صفحه 194 کتاب سلیمانی عزیز

خطاب به ایرانی ها از زبان سلیمانی عزیز:

برادران و خواهران عزیز ایرانی من، مردم پرافتخار و سربلند که جان من و امثال من، هزاران بار فدای شما باد، کما اینکه شما صدها هزار جان را فدای اسلام و ایران کردید؛ از اصول مراقبت کنید. اصول یعنی ولی فقیه، خصوصا این حکیم، مظلوم، وارسته در دین، فقه، عرفان، معرفت؛ خامنه ای عزیز را عزیز جان خود بدانید. حرمت او را حرمت مقدسات بدانید.

برادران و خواهران، پدران و مادران، عزیزان من!
جمهوری اسلامی، امروز سربلندترین دوره خود را طی می کند. بدانید مهم نیست که دشمن چه نگاهی به شما دارد. دشمن به پیامبر شما چه نگاهی داشت و دشمنان چگونه با پیامبر خدا و اولادش عمل کردند، چه اتهاماتی به او زدند، چگونه با فرزندان مطهر او عمل کردند؟ مذمت دشمنان و شماتت آنها و فشار آنها، شما را دچار تفرقه نکند.

بدانید که میدانید مهم ترین هنر خمینی عزیز این بود که اول اسلام را به پشتوانه ایران آورد و سپس ایران را در خدمت اسلام قرار داد. اگر اسلام نبود و اگر روح اسلامی بر این ملت حاکم نبود، صدام، چون گرگ درندهای این کشور را میدرید؛

آمریکا، چون سگ هاری همین عمل را می کرد، اما هنر امام این بود که اسلام را به پشتوانه آورد؛ عاشورا و محرم، صفر و فاطمیه را به پشتوانه این ملت آورد. انقلاب هایی در انقلاب ایجاد کرد. به این دلیل در هر دوره هزاران فداکار جان خود را سپر شما و ملت ایران و خاک ایران و اسلام نموده اند و بزرگترین قدرتهای مادی را ذلیل خود نموده اند. عزیزانم، در اصول اختلاف نکنید.