کتاب "تحفه ملکوت" کتابی است با موضوع زندگی نامه و اندیشه نامه اخلاقی، عرفانی امام خمینی(ره) که توسط واحد پژوهش نشر نور معارف گردآوری شده است. این کتاب ارزشمند دارای سه فصل با محوریت های مختلف از زندگی امام خمینی است که در قطع رقعی و 393 صفحه به چاپ رسیده است .

معرفی کتاب تحفه ملکوت:

جایگاه سیاسی و انقلابی امام خمینی ، ابعاد علمی و معنوی ایشان را از نظرها پوشانده است. بنابراین شایسته است که مؤلفان و محققان، به دیگر آفاق شخصیتی ایشان نیز توجه کنند. کتاب حاضر کوشیده است تا حدی این کاستی را جبران کند. فصل اول کتاب، شرح زندگی سیاسی امام خمینی می است و فصل دوم، حاوی بیست و دو گفتار از نوشته های ایشان در موضوعات مختلف اخلاقی و عرفانی است. فصل سوم نیز اندیشه های قرآنی و عرفانی امام خمینی را در دیوان اشعارشان گزارش و بررسی کرده است.

سرچشمه بی آب:

چون ما ایمان به عالم آخرت نداریم و قلوب ما مطمئن به حیات ازلی و بقای سرمدی آن عالم نمی باشد، از این جهت علاقه مند به این عالم و گریزان از موت هستیم... این همه بدبختی های ما برای نقص ایمان و عدم اطمینان است. اگر آن طوری که به زندگانی دنیا و عیش آن اطمینان داریم و مؤمن به حیات و بقای این عالم هستیم، به قدر عشر آن به عالم آخرت و حیات جاویدان ابدی ایمان داشتیم، بیشتر دل ما متعلق به آن بود و علاقه مند به آن بودیم و قدری درصدد اصلاح راه آن و تعمیر آن بر می آمدیم، ولی افسوس که سرچشمه ایمان ما آب ندارد و بنیان یقین ما برآب است، ناچار خوف ما از مرگ از فناو زوال است ...

بالجمله، این وحشتها و كراهت و خوفها برای نادرستی اعمال و كج رفتاری و مخالفت با مولاست، والا اگر مثلا حساب ما درست بود و خود ما قیام به محاسبه خود كرده بودیم وحشت از حساب نداشتیم، زیرا که آنجا حساب عادلانه و محاسب عادل است، پس ترس ما از حساب از بدحسابی خود ما است و از دغل بودن و دزدی، [نه] از محاسبه است.

صفحه 192 کتاب تحفه ملکوت

تغییر تاریخ اسلامی:

شاه، از شکست خود در ماجرای حزب رستاخیز، نه عبرت گرفت و نه بر سر عقل آمد؛ بلكه در اقدامی دیگر، به انگیزه جبران شکست های پیشین، دست در تاریخ ملت مسلمان برد و آن را از هجری به شاهنشاهی برگرداند. او برای این اقدام بی مبنای خود، هیچ توجیهی نداشت جز اینكه، بدین ترتیب جهانیان خواهند دانست كه ما تمدن و فرهنگی بزرگ و کهنسال داریم و ریشه آن به چند هزار سال پیش می رسد.

این تغییر که در سالگرد تولد رضاخان (۲۴ اسفند ۱۳۵۴) از تصویب مجلس سنا گذشت، پرده ای دیگر از نمایش اسلام زدایی رژیم و محو همه آثار دینی و سنتی از جامعه بود. تغییر مبدأ تاریخ مسلمانان، از هجرت پیامبر، به مبدأ سلطنت شاهان هخامنشی، غیر از آنکه موهوم، بی پایه و بی پشتوانه تاریخی بود، هیچ گونه توجیه عقلانی، انسانی، ملی و دینی نداشت.

مردم ایران، هم به دلیل پیروی از منویات رهبر تبعیدی خود، و هم به سائقة علایق و انگیزه های دینی، هرگز زیر بار این تاریخ جعلی نرفتند؛ زیرا میدانستند که این تغییر، مبدأ و آغازی خواهد شد برای بسیاری از تغییرات دیگر. نیز می دانستند که با محو تاریخ هجری، رابطه آنان با همه مناسبت های دینی و حوادث تاریخی و رخدادهای دوره اسلامی و خاطره های معنوی می گسلد، و برای آنان چیزی جز يك مشت استخوان که زیر خروار ها خاک پنهان است باقی نمی ماند.

صفحه 47 کتاب تحفه ملکوت

همرزمان حسین