کتاب تشکیلات بهشتی مجموعه نظرات تشکیلاتی شهید بهشتی می‌باشد که توسط محسن ذوالفقاری گردآوری‌شده است خرید این کتاب را به همه کسانی که به‌دنبال کار تشکیلاتی و جمعی هستند توصیه می‌کنیم برای خواندن بخشی از کتاب تشکیلات بهشتی قبل از خرید با ما همراه باشید

تشکل و تشکیلات چیست؟

در کتاب تشکیلات بهشتی میخوانیم که تشکل یعنی مجموعه ای از افراد که براساس آرمان مشترک و ایمان مشترک و باور مشترک و نقطه نظرهای مشترک گرد هم می آیند تا جماعت بشنوند که «یدالله مع الجماعة». به خصوص تا بتوانند زمینه را برای رشد اخلاق، کاردسته جمعی، و برای ارشد استعدادها، و شناخت و تربیت کادرها، و تهیه برنامه ها، و قبول مسئولیت اجرای برنامه ها، هموارتر کنند. تشکیلات وسیله ای است برای بهتر انجام دادن مسئولیت ها و خودسازی و رشد اخلاق دسته جمعی. عوامل لازم در ایجاد تشکیلات از نظر معنوی ایمان و باور مشترک است و ازنظر مادی، انسان ها هستند. در تشکل باید میدان آزاد برای رشد اندیشه ها و خلاقیت ذهن ها باز بماند و هیچ وقت، انسان ها به صورت ابزار درنیایند.

«یدالله مع الجماعة» یعنی کاردسته جمعی و تشکیلاتی:

ما باید بدانیم هر کار دیگری هم در این دنیا بخواهیم بکنیم، باید دسته جمعی باشد. پس قبل از هر چیز و در هر میدانی، اگر ما شیوه کار دسته جمعی را زیاد و به آن عادت بکنیم، نه تنها ضرر نکرده ایم، بلکه نفع فراوان هم برده ایم. برای اینکه یک شکل جامع به این نوع کارهای دسته جمعی که بر محور هدف های مشترک است، بدهم این عنوان را برایش انتخاب کرده ام: تجمع بر محور هدف های مشترک. مخصوصا اگر هدف ها، هدف هایی باشد برتر از سطح دفاع شخصی و منافع اقتصادی؛ یعنی بر محور هدف های انسانی مشترک، کارهایی به حق ارزنده است که باید به آن توجه شود. بنیاد رفاه» واحدی است که بر این اساس به وجود آمده است و خواستار یک چنین تجمعی بوده است. امروز هم خواستار یک چنین تجمعی هست. در روزهایی که این جمعیت بنیانگذاری می شده، من در خدمت دوستان نبوده ام، اما اغلب دوستانی را که نخستین بار در این راه کوشیده اند می شناسم و با طرزفکر و بینش و روحیه آنها آشنا هستم. به طور سربسته می توانم بدانم و بفهمم ودرطی این مدت تماس نسبی هم باتفصیل بیش تر دریافته ام که گروهی از دوستان بر محور هدف های عالی انسانی، خواسته اند دور یکدیگر جمع باشند و کاری دسته جمعی انجام دهند. اینها مسلمانند و از اسلام، این شعار ارزنده را در جان و دلشان جا داده اند که: «یدالله مع الجماعة).

دست خدا پشتیبان جمعیت ها و مردمی است که با یکدیگر، در یک صف باشند. خداوند نه تنها مردمی را که در راه دين صفی محکم، در راه جنگ و جهاد در راه خدا به وجود می آورند، دوست دارد: «إن الله يحب الذين يقاتلون في سله با بنیان مرصوص»، بلکه خداوند مردمی را که به جماعت نماز میگزارند، با جماعت حج میگزارند، با جماعت سفر می کنند و با جماعت زندگی می کنند، ضیافت و مهمانی میکنند و با جماعت می کوشند، را دوست دارد. کوششی از هر قبیل! وعده خدا این است: پیروزی از آن کسانی است که به صورت دسته جمعی کار کنند.

«يد» یعنی دست، «یدالله» یعنی دست خدا. ما که به خدای دست و پادار معتقد نیستیم. «دست»، نشانه قدرت است. در اصطلاح معارف اسلامی هم دست خدا یعنی قدرت خدا. قدرت بی پایان خدا با جماعت است. چه پشتوانه ای از این بالاترو محکم تر؟ به یک شرط؛ به شرط اینکه این قدرت بی پایان را مثل هر چیز دیگر، تنها در خارج از دایره خودمان جستجو نکنیم. این سرچشمه قدرت بی پایان الهی، مانند یک رشته باریک آب، در درون هستی هریک از ما جریان دارد و اگر این آب ها و جویبارهای باریک از سرچشمه بی پایان قدرت و توانایی که درون هریک از ما جاریست به هم بپیوندد، رودخانه ای بس نیرومند و مظهری از مظاهر قدرت خدا می شود؛ مظهری بزرگ! «بدالله مع الجماعة» را این طور بفهمیم. آن وقت ببینیم جماعت چه کسانی هستند؟ مختصات کار دسته جمعی چیست؟ و چه کاری را می توان کار دسته جمعی» نام داد؟

کارهای بزرگ، با تشکیلات انجام شدنی است:

بی شك کارایی نیروها، وقتی به هم پیوسته گردد، بیشتر خواهد بود. چه بسیار کارهای بزرگ که با نیروهای فردی انجام شدنی نیست. به ویژه، در روزگاری که روابط جمعی رو به فزونی است و کارها تمرکز و توسعه فراوان پیدا میکند. سرمایه های اندك در برابر غول های تجارت دنیا کاری از پیش نمی برد. نیروهای پراکنده در برابر قدرتهای عظیم محکوم است. تحقیقات علمی وسیع بدون همفکری و همکاری به ثمر نمی رسد و طرح های بزرگ در زمینه خدمات و فعالیت های اجتماعی با نیروی انسانی پراکنده و سرمایه های مالی محدود عملی نیست.

شاید در گذشته، سرپرستی از يك كودك يتيم يا غذادادن به چند مستمند یا تعلیم چند کودك در يك آموزشگاه کوچك یا ارشاد و تربيت يك فرد، کاری به حساب می آمد. اما امروز این چنین اقدامات محدود و پراکنده، در کنار موجهای عظیم مخالف نمی تواند گرهی بگشاید و اقدامی چشمگیر به حساب آید. در عصر ما لازم است، مؤسسات وسیع آموزشی، علمی، تعاونی، تولیدی، امدادی و فکری و تربیتی، تا حرکتی وسیع و سازنده و موج آفرین به وجود آورد و بتواند در جامعه منشأ اثری باشد. بنابراین، انسانهای مآل اندیش و تلاشگر باید علاوه بر گوشش های شخصی، در راه اقدامات اجتماعی هم قدم های مثبت بردارند و احساس مسئولیت کنند. این کوشش ها باید به صورت گروهی انجام شود ما برای اینکه بتوانیم کارهای بزرگی انجام دهیم، بی شک باید متشکل باشیم

کتاب تشکیلات بهشتی صفحه 18 از نشر معارف