عده ای هستند که خدمت کردن بی نام و نشان را دوست دارند، سردارانی که خون خود را به پای درخت انقلاب برای رشد این تفکر تنومد ریختند و با شهادتشان تا پای دماوند پرواز کردند.

کتاب "پرواز پای دماوند" اثری است از محمد حسین علی جان زاده که به روایت خاطرات و زندگی شهید محسن فخری زاده می پردازد. شهیدی که برای رشد درخت انقلاب، خالصانه و بی نام و نشان خون خود را ریخت...

پیشنهاد ما: اجوبه استفتائات رهبری

معرفی کتاب پرواز پای دماوند:

و چه زیباست انسان در لباس پاک دامنی و بدون هیچگونه ریاکاری، در این مرز و بومی که بوی شهادت می دهد، راه شهیدان را برای عشق ورزی به میهن ادامه دهد.

شهید محسن فخری زاده کسی بود که با شهادتش معرفی شد و صحنه ای به بزرگی همه دنیا رقم زد. به وسعت همه عصر ها و یا حضور تمامی انسان های تاریخ. صحنه ای که تعریف مارا از عشق به میهن کاملا جابجا کرد.

پس ما باید رسالت خود را در معرفی زندگی شهدا انجام دهیم و وظیفه کتاب "پرواز پای دماوند" نیز همین است. این کتاب روایاتی جذاب از تاریخ شفاهی زندگانی شهید دانشمند محسن فخری زاده را در دل خود دارد.

این شهید زمانی که ریاست سازمان پژوهش های نوین دفاعی را برعهده داشت، در هفتم آذر ماه سال 99 ترور شد و تا پای دماوند پرواز کرد. این کتاب را به تمامی علاقه مندان به حوزه ادبیات پایداری و زندگانی شهدا، پیشنهاد می کنیم.

گزیده ای از کتاب پرواز پای دماوند:

کل خانواده فخری زاده هشت برادر و خواهر قد و نیم قد، به قول قدیمی ها شیر به شیر هم بودند. محسن پسر اول و فرزند دوم خانواده بود. حاج حسن کارش معماری بود.

چند تا از رواق های حرم حضرت معصومه از شاهکار های او بود. طاق هایی با دهنه شش متر و هشت متر کار او بود. حتی چند تا از امامزاده های برخی از شهرهای اطراف هم معماری او بود.

یکی از تفریحات دوران نوجوانی محسن، سر زدن به پدر و کار در کنار دست او و بناها و گچ بر هایش بود.

پدر علاوه بر اینکه مداح و ذاکر اهل بیت بودن، اهل مطالعه در اشعار شاعران ایرانی چون حافظ و سعدی و فردوسی نیز بود. اشعار حافظ را از بر می خواند و شاهنامه خوان قهاری نیز بود که از نمایش رستم و سهرابش دیگران به وجد می آمدند...