دين از بارگاه قدس به دامن عرف مي آيد تا عرفيان را زيستني قدسي بنمايد و در بازگشت، ايشان را با خود همراه كرده، ساكن عالم قدس كند. دين در اين مسير گزيري و گريزي از اين كه هم رنگ اهل عرف شود ندارد. پس با ارمغاني مناسب مذاق عرف به ميهماني شان مي رود، بر سفره هاي ايشان مي نشيند و هم زبان و هم صحبت شان مي شود و گاه به آيين ايشان سلوك مي كند. ميزبان نيز ميهمان را لباسي از جنس لباس خود مي پوشاند و به آرايه هايي از آنچه خود مي پسندد آذين مي بندد. اكنون اين مشابهت، امر را بر كساني مشتبه كرده كه عرف چيست و قدس كدام است؟ و مباد آن كه راهبر بود اكنون در عقب سر مانده و پيرو شده باشد؟ اين نوشتار كوششي است براي بازشناسي مؤلفه هاي عرفي در آيين قدسي اسلام و نقش آنها در قدسي كردن عالم عرف.
سبد خرید این کتاب فعلاً فعال نیست
سعی می کنیم این کتاب رو در اسرع وقت موجود کنیم
از این که با شکیبایی همراه ما هستید از شما متشکریم