ادبيات فارسي از عمري هزارساله برخوردار است. در اين هزار سال نويسندگان و شاعران پارسي گوي همگان با جامعه ايراني فراز و فرودهاي بسياري را پشت سر گذاشته اند. گاهي در اوج شادكامي و كاميابي زيسته اند و گاهي با هجوم اقوام غارتگر اين سرزمين پاك را جول نگاه نامردمان ديده اند... كتاب اين جويبار جاري حاصل تجربيات مولفان است كه در آن سعي كرداند آنچه كه مورد نياز يك ادبيات فارسي عمومي برا دانشجويان مي باشد را در آن گردآوري كرده و به نوعي ادبيات فارسي اين مرز و بوم را بهتر و با عمقي بيشتر به دانشجويان بشناسانند.

معرفی کتاب: منتخب مفاتیح نور الصالحین با خط درشت، ویژه استفاده در مساجد همراه با چاپ یادبود

مقدمه کتاب این جویبار جاری:

ادب در لغت به معنی ظرافت، دانش، هنر، اخلاق نیکو، نگاه داشتن اندازه و حد هر چیزی، نیک گفتاری، حسن معاشرت، آزرم، موقع شناسی و کسی را به میهمانی خواندن است و در اصطلاح، سخن منظوم یا مشوری است که مقصود از آن بیان عواطف و احساسات گوینده و نویسنده باشد. همچنین بتواند احساسات و عواطف خواننده را برانگیزد و نیز قابل نقد و بررسی باشد. ادب زبانی است که پرورده شده و سرشت زیباشناسی یافته است.

برخی ادبیات را گونه ای هنر می دانند که کلمات و عبارات به مثابهی مصالح آنند. هنرمند با بهره گیری از این مصالح و نیز تخیل و عاطفهی خویش به خلق اثری هنری توفیق می یابد.

ادبیات فارسی از عمری هزار ساله برخوردار است. در این هزار سال، نویسندگان و شاعران پارسی گوی همگام با جامعه ی ایرانی فراز و فرودهای بسیاری را پشت سر گذاشته اند.

گاهی در اوج شادکامی و کامیابی و شادخواری زیسته اند که موج و طنین آن را می توان با خواندن آثار هنریشان دریافت و گاهی با هجوم اقوام وحشی و غارتگر، این سرزمین پاک را جولانگاه مشتی مردم وحشی صفت دیده اند که جز قتل و ویرانی رؤیایی در سر می پرورانده اند. تلخی ناگوار این حوادث دردناک مجلایی جز ادبیات نیافته است.

جالب است که وقتی مورخین ایرانی می خواسته اند به تحریر موضوعات تاریخی بپردازند با درایت و زیرکی درمی یافته اند که آثارشان زمانی به جاودانگی خواهد پیوست که جامه ی ادب و هنر بر تن کند؛ از این روست که بسیاری از آثار تاریخی گذشته، صیغه ای ادبی و هنری دارند و جزو ادبیات این سرزمین محسوبند.

برای پشت سر گذاشتن واحد درسی ادبیات فارسی، اینجا را کلیک کن و کتاب مدنظرتو بخر.

ادبیات حماسی چیست؟

نخستین نوعی که در ادب يونان ظهور کرده، نوع حماسه است. در ادب یونانی حماسه خاستگاهی اشرافی دارد. این نوع شعر که موضوع آن صحنه های نبرد است، تعبیر درستی است از یک جامعه ی اقطاع دار (فئودال) که با همسایگان خود در گیرودار نبرد است تا حوزه ی تسلط خود را گسترش دهد.

در این اجتماع، فرد وجود مشخصی ندارد، فقط بعضی از سرکردگان نیرومند هستند که راهبری جنگ و جنگبارگی با ایشان است. این نوع شعر، حالت بیداری یک جامعه را در برابر حیات، تصویر می کند. در ادب ایرانی نیز چنین است با این تفاوت که درگیری های قومی در شاهنامه بنیاد تجاوز طلبی در نظام فئودالیسم ندارد و تصویر حالت سازندگی یک جامعه است.

معرفی کتاب: برای خرید زیباترین دیوان های حافظ، اینجا را کلیک کنید.