دختران شهدا قطعا قهرمانانی مثال زدنی هستند، قهرمانانی از جنس صبر و بردباری که ادامه دهنده راه زیبای پدران خود هستند. کتاب "بابای قهرمان من" هم به سراغ رضوانه خانمی رفته که دلتنگی های خود و پدرش را به نمایش می گذارد.

کتاب "بابای قهرمان من _ این دفتر: رضوانه" اولین اثر از مجموعه جذاب قهرمان من انتشارات کتابک محسوب می شود که با زبانی کاملا کودکانه نامه های پدری مدافع حرم به دخترش را به نمایش می گذارد.

نامه بابای قهرمان من:

به نام خدای مهربانی که رضوانه خانم را به من هدیه داد.

سلام رضوانه بهشتی من!

وقتی داری این نامه را می خوانی حتما دلت برای من تنگ شده.

من نمی دانم این خیلی چقدر است، اندازه تمام ستاره ها، اندازه آسمان، اندازه دنیا یا پنج تا؟

رضوانه جان! یادت هست که وقتی بچه بودی هر سوالی از تو می پرسیدم می گفتی پنج تا؟ می پرسیدم چند تا دوستم داری؟ می گفتی پنج تا!

می گفتم چند روز دیگگر تولدت است؟ می گفتی پنج تا! می گفتم چقدر دلت برایم تنگ شده؟ می گفتی پنج تا!

می دانستم که این پنج تای تو بعضی وقت ها اندازه یک مورچه کوچک بود. بعضی وقت ها هم به اندازه تمام دنیا بزرگ بود.

رضوانه من! دختر زیبایم! دلم پنج تا برای خنده هایت تنگ شده. راستی یک لبخند بزن تا بابا دلش باز شود... باز که داری نگاه می کنی.... بخند دیگر!

برشی از کتاب بابای قهرمان من:

به نام خدا، سلام بابای خوبم.

چرا از عمه خواستی تا مراقب من باشد؟ چرا بی تابی کنم؟

بابایی! دلم برایت تنگ شده اما اشکالی ندارد.

لطفا مراقب عمه زینب باش.

اجازه نده آدم های بد ناراحت شان کنند. من هم مراقب مامان هستم تا گریه نکند. دوستت دارم، رضوانه.