انديشه ي آگوستين قديس از نقاط برجسته انديشه مسيحيت مي باشد. او شاگرد آمپروس است. مدتي سرگردان بود كه بالاخره به مسيحيت مي گرود و كتابي تحت عنوان اعترافات مي نگارد. وي اساساً هدف اصلي را در تقويت ايمان دنبال مي كند كه نه از راه عقلي صرف بلكه با تاكيد بر عقل بدست مي آيد. سه تئوري مهم مبناي تئوري آگوستين است، تئوري گناه، تئوري خلقت، تئوري لطف، در تئوري خلقت، طرح خلاقيت خدا به جاي انديشه صانعيت است. اگوستين بحث عقل و روح واحد را با تثليث مسيحيت منطبق مي كند وي به گونه اي مباحث تقديرگرايان را مطرح مي كند، يعني اگر انسان فعاليت نكند، لطف خدا شامل او نخواهد شد، آگوستين تلاش مي كند تا ادعاي بت پرستان را كه مدعي بودند پذيرش مسيحيت باعث انحطاط مردم شده است را رد كند. او معتقد است كه بت پرستي نه دنيا و نه آخرت را براي بت پرستان تامين نمي كند. وي در تئوري گناه اساساً سلطه انسان بر انسان را امري مي داند كه از طبعيت پاك بي گناه انسان قبل از هبوط به دور است، پس سلطه انسان بر انسان كفاره اي است كه انسان براي گناه خودش مي پردازد و اين گناه سبب شده تا مساوات بين افراد از بين برود، آنچه از نظر آگوستين اهميت دارد، عدالت است(عدالت در دولت). از نظر او عدالت فضيلتي است كه به هر فردي آنچه به وي بر¬مي گردانند، به نظر آگوستين، انسان ها به اعتبار پيوندي كه با قانون مشترك دارند. جمعيتي را تشكيل دهند و به اعتبار پيوندي كه با مسيح دارند، جمعيتي ديگر را تشكيل مي دهند و عدالت واقعي، عدالتي است كه خداوند مطرح كرده است.