پيشگفتار

مقدمه

در بيان تاريخ و احوال و صفات و معجزات و علوم و معارف مقرّبان ساحت قرب حضرت ذوالجلال، از انبياء عظام و اوصياي كرام و بعضي از بندگان شايسته خداي تعالي، و احوال بعضي از پادشاهان كه از زمان حضرت آدم تا قريب به زمان بعثت حضرت خاتم الانبياء بوده اند

باب اول

در بيان امور و احوالي چند كه در ميان جميع پيغمبران و اوصياي ايشان مشترك است

فصل اول

در بيان علت بعثت پيغمبران و معجزات ايشان است

فصل دوم

در بيان عدد انبيا و اصناف ايشان

فصل سوم

در بيان عصمت انبيا و ائمه عليهم السلام

فصل چهارم

در بيان فضايل انبيا و اوصيا و مشتركات و مجملات احوال ايشان است در حال حيات و بعد از فوت ايشان

باب دوم

در بيان فضايل و تواريخ و قصص آدم و حوّا و اولاد كرام ايشان است

فصل اول

در بيان فضيلت حضرت آدم و حوّا صلوات الله عليهما، و علت تسميه ايشان، و ابتداي خلق ايشان و بعضي از احوال ايشان است

فصل دوم

در خبر دادن جناب مقدس ايزدي ملائكه را از خلق آدم و امر كردن ايشان را به سجده او و امتناع نمودن ابليس لعين

فصل سوم

در بيان ترك اولي كه از حضرت آدم و حوّا عليهما السلام صادر شد و آنچه بعد از آن جاري شد تا فرود آمدند ايشان بر زمين

فصل چهارم

در بيان فرود آمدن حضرت آدم و حوّا عليهما السلام به زمين و كيفيت آن و توبه ايشان، و ساير احوالي كه بعد از فرود آمدن بود تا هنگام وفات ايشان

فصل پنجم

در بيان احوال اولاد آدم عليه السلام و كيفيت بهم رسيدن نسل از ذريه آدم

فصل ششم

در بيان وحي هائي كه به آدم عليه السلام نازل شد

فصل هفتم

در بيان وفات حضرت آدم عليه السلام و مدت عمر شريف آن حضرت و وصيت نمودن به حضرت شيث عليه السلام و احوال آن حضرت است

باب سوم

در بيان قصص حضرت ادريس عليه السلام است

باب چهارم

در بيان قصص حضرت نوح علي نبينا و آله و عليه السلام

فصل اول

در بيان ولادت و وفات و مدت عمر و نامها و نقش نگين و احوال و اولاد و اخلاق پسنديده و بعضي از مجملات احوال آن حضرت است

فصل دوم

در بيان مبعوث شدن حضرت نوح عليه السلام است بر قوم و آنچه ميان او و قوم او گذشت تا غرق شدن ايشان، و ساير احوال آن حضرت

باب پنجم

در بيان قصص حضرت هود عليه السلام و قوم آن حضرت و قصه شديد و شداد و ارم ذات العماد

فصل اول

در قصه هود عليه السلام و قوم او عاد است

فصل دوم

در قصه شديد و شداد و ارم ذات العماد است

باب ششم

در بيان قصه هاي حضرت صالح عليه السلام و ناقه آن حضرت و قوم اوست

باب هفتم

در بيان قصه هاي حضرت ابراهيم خليل الرحمن عليه السلام و اولاد امجاد آن حضرت است

فصل اول

در بيان فضايل و مكارم اخلاق و نامهاي جليل و نقش نگين آن حضرت است

فصل دوم

در بيان قصه هاي آن حضرت عليه السلام از هنگام ولادت تا شكستن بتها، و آنچه گذشت ميان آن حضرت و ظالمان آن زمان خصوصا نمرود و آزر

فصل سوم

در بيان آنكه حق تعالي به ابراهيم عليه السلام نمود ملكوت آسمانها و زمين را، و سؤال كردن آن حضرت از خدا زنده كردن مرده را و آنچه وحي به آن حضرت رسيد، و علومي كه از او ظاهر شده است

فصل چهارم

در بيان مدت عمر شريف و كيفيت وفات و بعضي از نوادر احوال آن حضرت است

فصل پنجم

در بيان احوال خير مآل اولاد امجاد و ازواج مطهّرات آن حضرت و كيفيت بناكردن خانه كعبه و ساكن گردانيدن اسماعيل عليه السلام در آن مكان

فصل ششم

در بيان مأمور شدن ابراهيم عليه السلام در ذبح فرزندش

باب هشتم

در بيان قصص حضرت لوط عليه السلام و قوم آن حضرت است

باب نهم

در قصص ذوالقرنين عليه السلام است

باب دهم

در بيان قصه هاي حضرت يعقوب و حضرت يوسف عليهما السلام

باب يازدهم

در بيان غرائب قصص ايّوب عليه السلام

باب دوازدهم

در قصه هاي حضرت شعيب عليه السلام

باب سيزدهم

در بيان قصص حضرت موسي و حضرت هارون عليهما السلام است

فصل اول

در بيان نسب و فضايل و بعضي از احوال ايشان است

فصل دوم

در بيان ولادت موسي و هارون عليهما السلام و ساير احوال ايشان است تا نبوت ايشان

فصل سوم

در بيان مبعوث گردانيدن حضرت موسي و حضرت هارون عليهما السلام است بر فرعون و اصحاب او، و آنچه در ميان ايشان گذشت تا غرش شدن فرعون و اتباع او

فصل چهارم

در بيان بعضي از فضايل و احوال آسيه زوجه فرعون و مؤمن آل فرعون رضي الله عنهما است

فصل پنجم

در بيان احوال بني اسرائيل بعد از بيرون آمدن از دريا و حيران شدن ايشان در زمين، و ساير احوالي كه در اين مدت برايشان وارد شده

فصل ششم

در بيان نازل شدن تورات و گوساله پرستيدن بني اسرائيل و سؤال رؤيت نمودن ايشان است

فصل هفتم

در بيان قصه قارون است

فصل هشتم

در بيان قصه گاو كشتن بني اسرائيل و زنده شدن آن به امر الهي

فصل نهم

در بيان قصه ملاقات موسي و خضر عليهما السلام و ساير احوال و قصص خضر عليه السلام است

فصل دهم

در بيان مواعظ و حكمتهايي است كه حق تعالي به حضرت موسي عليه السلام وحي نموده يا از آن حضرت منقول گرديده و بعضي از نوادر احوال آن حضرت است

فصل يازدهم

در بيان كيفيت وفات حضرت موسي و هارون عليهما السلام و احوال حضرت يوشع عليه السلام و ذكر قصه بلعم بن باعور است

باب چهاردهم

در بيان قصص حضرت حزقيل عليه السلام

باب پانزدهم

در بيان قصص حضرت اسماعيل كه حق تعالي او را در قرآن مجيد «صادق الوعد» ناميده است

باب شانزدهم

در بيان قصه هاي حضرت الياس و يسع و اليا عليهم السلام

باب هفدهم

در بيان قصه حضرت ذوالكفل است

باب هجدهم

در بيان قصه ها و حكمتهاي حضرت لقمان حكيم عليه السلام

باب نوزدهم

در بيان قصص اشمويل و طالوت و جالوت عليهما السلام است

باب بيستم

در بيان ساير قصص حضرت داود عليه السلام است

فصل اول

در بيان فضايل و كمالات و معجزات و وجه تسميه و كيفيت حكم و قضا و مدت عمر و وفات آن حضرت است

فصل دوم

در بيان ترك اولاي حضرت داود عليه السلام است

فصل سوم

در بيان وحيهائي است كه بر آن حضرت نازل شده و حكمتهائي است كه از آن جناب به ظهور رسيده و بعضي از نوادر احوال آن حضرت است

باب بيست و يكم

در بيان قصه اصحاب سبت است

باب بيست و دوم

در بيان قصص حضرت سليمان بن داود عليه السلام

فصل اول

در بيان فضايل و كمالات و معجزات و مجملات حالات آن حضرت

فصل دوم

در بيان قصه گذشتن آن حضرت به وادي موران و ساير معجزات آن حضرت در باب وحوش و طيور به ظهور پيوسته است

فصل سوم

در بيان قصه آن حضرت است با بلقيس

فصل چهارم

در بيان مواعظ و احكام و وحيها كه بر آن حضرت نازل گرديده و نوادر احوال آن حضرت است تا وفات او و آنچه بعد از وفات آن حضرت سانح شد

باب بيست و سوم

در بيان قصه قوم سبأ و اهل ثرثار است

باب بيست و چهارم

در بيان قصه حنظله عليه السلام و اصحاب رسّ است

باب بيست و پنجم

در بيان قصص حضرت شعيا و حضرت حيقوق عليهما السلام

باب بيست و ششم

در بيان قصص حضرت زكريا و يحيي عليهما السلام است

باب بيست و هفتم

در بيان قصص حضرت مريم دختران عمران، مادر عيسي عليه السلام است

باب بيست و هشتم

در بيان قصص حضرت روح الله عيسي بن مريم عليه السلام است

فصل اول

در بيان ولادت آن حضرت است

فصل دوم

در بيان فضايل و كمالات و آداب و سير و سنن و معجزات و تبليغ رسالات و مدت عمر و ساير مجملات حالات آن حضرت است

فصل سوم

در بيان قصص تبليغ رسالت آن حضرت است و فرستادن رسولان به اطراف براي هدايت خلق و احوال حواريان آن حضرت است

فصل چهارم

در بيان قصه نزول مائده است بر قوم حضرت عيسي عليه السلام به دعاي آن حضرت

فصل پنجم

در بيان وحي هائي است كه بر حضرت عيسي عليه السلام نازل گرديده و مواعظ و حكمتهائي كه از آن حضرت صادر شده است

فصل ششم

در بيان بالا رفتن عيسي عليه السلام به آسمان و فرود آمدن آن حضرت در آخرالزمان و احوال حضرت شمعون بن حمون الصفا است

باب بيست و نهم

در بيان قصه هاي ارميا و دانيال و عزير عليهم السلام و غرائب قصص بخت نصر است

باب سي ام

در بيان قصص حضرت يونس به متي و پدر آن حضرت است

باب سي و يكم

در بيان قصه اصحاب كهف و اصحاب رقيم است

باب سي و دوم

در بيان قصه اصحاب اخدود و پيغمبر مجوس است

باب سي و سوم

در بيان قصه حضرت جرجيس عليه السلام است

باب سي و چهارم

در بيان قصه حضرت خالد بن سنان عليه السلام است

باب سي و پنجم

در بيان احوال پيغمبراني كه تصريح به اسم شريف ايشان نشده است

باب سي و ششم

در بيان نوادر اخبار غير پيغمبران از بني اسرائيل و غير ايشان است

باب سي و هفتم

در بيان احوال بعض از پادشاهان زمين است

باب سي و هشتم

در بيان قصه هاروت و ماروت است

فهرست مصادر تحقيق

مقدمه

باب اول

در بيان نسب شريف و خلقت با كرامت آن جناب و احوال والدين و اجداد عالي شأن آن حضرت است

فصل اول

در بيان نسب آن حضرت است

فصل دوم

در بيان ابتداء حدوث نور شريف آن حضرت است

فصل سوم

در بيان احوال آباء عظام و اجداد كرام حضرت رسول صلي الله عليه و آله و سلم

فصل چهارم

در بيان قصه اصحاب فيل است

فصل پنجم

در بيان حفر زمزم و قرباني كردن عبدالله و ساير احوال عبدالمطّلب و اولاد آن حضرت است

فصل ششم

در بيان بعضي از احوال اهل مكه و ساير عرب است پيش از بعثت آن حضرت

باب دوم

در بيان بشاراتي است كه از انبياء و اوصياء عليهم السلام و غير ايشان، براي بعثت و ولادت آن حضرت داده اند و احوال بعضي از مؤمنان كه در زمان فترت بودند

باب سوم

در بيان تاريخ ولادت شريف حضرت سيد البشر صلي الله عليه و آله و سلم و بيان غرائب و معجزاتي است كه در آن وقت به ظهور آمده

باب چهارم

در بيان احوال شريف آن حضرت است در ايام رضاع و نشو و نمو تا زمان بعثت، و معجزاتي كه از آن حضرت در اين احوال به ظهور آمده است

باب پنجم

در بيان فضايل حضرت خديجه، و كيفيت قرين السعادت حضرت رسالت است پناه صلي الله عليه و آله و سلم با اوست

باب ششم

در بيان اسامي ساميه و نقش خواتيم كريمه و دواب و اسلحه و غير آنهاست از آنچه به آن حضرت منسوب بوده است

فصل اول

در ذكر نامهاي نامي آن حضرت است

فصل دوم

در بيان معني امّي است و بيان آنكه آن حضرت به همه خط و زبان و لغت عارف بودند

فصل سوم

در بيان خواتيم و اسلحه و اثواب و دواب و ساير اسباب آن حضرت است

فصل چهارم

در بيان معني يتيم و ضال و عايل است

باب هفتم

در بيان خلقت با بركت و شمايل كثيرة الفضايل آن حضرت است و بيان بعضي از اوصاف و معجزات بدن شريف آن جناب

باب هشتم

در بيان اخلاق حميده و اطوار پسنديده و سير و سنن آن حضرت است

باب نهم

در بيان قليلي از مناقب و فضايل و خصايص آن حضرت است

باب دهم

در بيان وجوب اطاعت و محبت و ولايت و نهي از مخالفت آن حضرت است

باب يازدهم

در بيان وجوب تعظيم و توقير و آداب معاشرت آن جناب است

باب دوازدهم

در بيان عصمت آن حضرت است گناه و سهو و نسيان

باب سيزدهم

در بيان وفور علم آن حضرت و رسيدن آثار و كتب و علوم انبياء به آن جناب است

باب چهاردهم

در بيان اعجاز قرآن مجيد است

باب پانزدهم

در بيان آنكه نظير معجزات جميع پيغمبران از آن حضرت به ظهور آمده است

باب شانزدهم

در بيان معجزاتي است كه متعلق است به اجرام سماويه و آثار علويه

باب هفدهم

در بيان معجزه اي چند است كه از آن حضرت در جمادات و نباتات ظاهر شد

باب هيجدهم

در بيان معجزاتي است كه در حيوانات ظاهر شد

باب نوزدهم

در بيان استجابت دعاي آن حضرت است در زنده كردن مردگان و سخن گفتن با ايشان و شفاي بيماران و غير اينها، و آنچه از بركات و كرامات اعضاي شريفه رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم به ظهور آمده

باب بيستم

در بيان معجزاتي است كه از آن حضرت ظاهر شده در كفايت شرّ دشمنان

باب بيست و يكم

در بيان معجزات آن حضرت است در مستولي شدن بر شياطين و جنّيان، و ايمان آوردن بعضي از ايشان و خبر دادن ايشان به نبوّت آن حضرت

باب بيست و دوم

در معجزات و خبر دادن از مغيّبات است، و اين نوع معجزه آن حضرت از حدّ و احصاء بيرون است و بسياري از آن در باب اعجاز قرآن گذشت و قليلي نيز در اينجا مذكور مي شود

باب بيست و سوم

در بيان مبعوث گرديدن آن حضرت است به رسالت و مشقّتها كه آن جناب كشيد از جفاكاران امّت و كيفيت نزول وحي بر آن حضرت

باب بيست و چهارم

در بيان كيفيت معراج پيغمبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم

باب بيست و پنجم

در بيان هجرت حبشه است

باب بيست و ششم

در بيان دخول شعب ابي طالب است و بيرون آمدن از شعب و بيعت كردن انصار، و موت ابوطالب و خديجه عليهما السلام و ساير احوال آن حضرت تا اراده هجرت كردن بسوي مدينه

باب بيست و هفتم

در بيان كيفيت هجرت آن حضرت بسوي مدينه طيبه و علل و مبادي آن است

باب بيست و هشتم

در بيان نزول آن حضرت در مدينه طيبه و بناي مسجدها و خانه ها و ساير وقايع سال اول هجرت است

باب بيست و نهم

در بيان جوامع و نوادر غزوات آن حضرت است و بيان غزواتي كه تا بدر كبري واقع شده

باب سي ام

در بيان كيفيت جنگ بدر است

باب سي و يكم

در بيان غزوات و وقايعي كه بعد از جنگ بدر تا غزوه احد واقع شد

باب سي و دوم

در بيان جنگ احد است

فصل

در بيان جراحاتي كه به جسد شريف آن حضرت رسيدند

فصل

فصل

در بيان معجزاتي كه از آن حضت در آن جنگ ظاهر شد

فصل

در مزيد تأييد آنچه مذكور شد از دليري و جان سپاري جناب اميرالمؤمنين عليه السلام در آن جنگ و آزارها كه به آن حضرت رسيد و در بيان جبن و خذلان آن مخذولان كه مخالفان ايشان را عديل آن جناب مي دانند

فصل

در بيان بعضي از احوال شهدا و مقتولان مشركان

باب سي و سوم

در بيان غزوه حمراء الاسد است

باب سي و چهارم

در بيان غزوات و وقايعي است كه در ما بين جنگ احد و غزوه احزاب واقع شد

فصل اول

در بيان غزوه رجيع است

فصل دوم

در بيان غزوه معونه است

فصل سوم

در بيان غزوه بني نضير است

فصل چهارم

در بيان غزوه ذات الرقاع و غزوه عسفان است

فصل پنجم

در بيان غزوه بدر صغري است و ساير وقايع تا غزوه خندق

باب سي و پنجم

در بيان جنگ خندق است كه آن را غزوه احزاب مي نامند

باب سي و ششم

در بيان غزوه بني قريظه است و شهادت سعد بن معاذ و قبول توبه ابولبابه

باب سي و هفتم

در بيان غزوات و وقايعي است كه در مابين غزوه احزاب و غزوه حديبيه واقع شده است

فصل اول

در بيان غزوه «مريسيع» است كه آن را غزوه «بني مصطلق» مي نامند

فصل دوم

در بيان قصه فحش گفتن نسبت به عايشه است

فصل سوم

در بيان ساير وقايع است

باب سي و هشتم

در بيان غزوه حديبيه است و بيعت رضوان

باب سي و نهم

در بيان فتح خيبر است و قدوم جعفر طيار از حبشه

باب چهلم

در بيان عمره قضا و نوشتن نامه ها و پادشاهان و ساير وقايع است تا غزوه مؤته

باب چهل و يكم

در بيان غزوه مؤته است

باب چهل و دوم

در بيان غزوه ذات السلاسل

باب چهل و سوم

در بيان فتح مكه است

باب چهل و چهارم

در بيان غزوه حنين و ساير وقايعي كه پيش از آن و بعد از آن به وقوع پيوست تا غزوه تبوك

فصل

در بيان غزوه حنين است

باب چهل و پنجم

در بيان غزوه تبوك و قصه عقبه و مسجد ضرار است

باب چهل و ششم

در بيان نزول سوره براءه است

باب چهل و هفتم

در بيان قصه مباهله است

باب چهل و هشتم

در بيان ساير وقايع است تا حجة الوداع

فصل اول

در بيان غزوه عمرو بن معدي كرب

فصل دوم

در بيان فرستادن حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام بسوي يمن

فصل سوم

درآمدن اشراف و طوايف عرب و غير ايشان به خدمت آن حضرت و ساير وقايعي كه تا حجة الوداع واقع شد

باب چهل و نهم

در بيان حجة الوداع است و آنچه در آن سفر واقع شد و بيان ساير حجها و عمره هاي آن حضرت

باب پنجاهم

در بيان نوادر اخبار آن حضرت و بعضي از احوال اصحاب آن حضرت و معارضات و مناظراتي كه ميان آن حضرت و ميان مشركان و اهل كتاب و ساير ناس واقع شد

باب پنجاه و يكم

در بيان احوال اولاد امجاد آن حضرت است

فصل

در بيان احوال حضرت ابراهيم و بعضي از احوال ماريه مادر او

باب پنجاه و دوم

در بيان عدد زنان آن حضرت و مجمل احوال ايشان است

باب پنجاه و سوم

در بيان قصه تزويج زينب است و بعضي از احوال زيد بن حارثه است

باب پنجاه و چهارم

در بيان احوال امّ سلمه

باب پنجاه و پنجم

در بيان احوال عايشه و حفصه

باب پنجاه و ششم

در بيان احوال خويشان و خدمتگزاران و ملازمان و آزاد كرده هاي آن حضرت است

فصل

در بيان احوال صديقي كه حضرت پيش از بعثت داشته است

باب پنجاه و هفتم

در بيان فضيلت مهاجران و انصار و صحابه و تابعان و بعضي از مجملات احوال ايشان است

باب پنجاه و هشتم

در بيان فضايل بعضي از اكابر صحابه است

باب پنجاه و نهم

در بيان فضائل سنيّه و اخلاق عليّه و رفعت شأن و ساير احوال حضرت سلمان فارسي عليه السلام است

باب شصتم

در بيان احوال خير مآل محرم اسرار رباني ابوذر غفاري عليه السلام و فضائل و مناقب اوست

باب شصت و يكم

در بيان بعضي از فضايل و احوال مقداد بن اسود كندي است

باب شصت و دوم

در بيان فضائل امت پيغمبر صلي الله عليه و آله و بعضي از احوال ايشان

باب شصت و سوم

در بيان وصيت پيغمبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم و ساير وقايعي كه نزديك ارتحال آن حضرت به عالم قدس واقع شد

باب شصت و چهارم

در بيان كيفيت وقوع مصيبت كبري و داهيه عظمي يعني وفات سيد انبياء محمد مصطفي صلي الله عليه و آله و سلم است و كيفيت تغسيل و تكفين و دفن و نماز بر آن حضرت و وقايعي كه مقارن آن و بعد از آن به وقوع پيوسته است

باب شصت و پنجم

در بيان احوالي چند است كه بعد از دفن آن حضرت واقع شد و آنچه نزد ضريح مقدس آن حضرت ظاهر گرديد و غرائب احوال روح مقدس آن بزرگوار

باب اول

در بيان وجوب وجود امام عليه السلام در هر عصر، و آنكه هيچ عصر خالي از امام نمي باشد، و در وجوب اطاعت او و آنكه هدايت نمي يابند مردم مگر با او، و آنكه مي بايد معصوم از گناهان و از جانب خدا منصوص باشد، و بيان بعضي از نصوص مجمل برايشان و برخي از فضايل ايشان

فصل اول

در وجوب امامت و آنكه هيچ زماني خالي از امام نمي باشد

فصل دوم

در بيان آنكه امام بايد معصوم باشد از جميع گناهان

فصل سوم

در بيان آنكه امامت به نصّ خدا و رسول صلي الله عليه و آله و سلم مي باشد نه به بيعت و اختيار مردم، و آنكه واجب است بر هر امام كه نص كند بر امام بعد از خود

فصل چهارم

در بيان وجوب معرفت امام است، و آنكه مردم معذور نيستند در ترك ولايت امام حق، و آنكه هر كه بميرد و امام خود را نشناسد مرده خواهد بود با كفر و نفاق

فصل پنجم

در بيان آنكه هر كه انكار يك امام كند چنان است كه انكار همه كرده باشد

فصل ششم

در بيان وجوب اطاعت ائمه حق

فصل هفتم

در بيان آنكه هدايت نمي توان يافت مگر از جهت ائمه حق، و ايشانند وسيله ميان خدا و خلق، و بدون معرفت ايشان نجات از عذاب الهي حاصل نمي گردد

فصل هشتم

در حديث ثقلين و امثال آن

فصل نهم

در بيان ساير نصوص متفرقه ايشان كه مجملا در ضمن اخبار مختلفه وارد شده است

باب دوم

در بيان آياتي كه در شأن ائمه عليهم السلام مجملا نازل شده

فصل اول

در تأويل (سلام علي ال ياسين)

فصل دوم

در بيان آنكه اهل ذكر، اهل بيت عليهم السلام اند؛ و آنكه بر شيعه سؤال از ايشان واجب است و برايشان جواب واجب نيست

فصل سوم

در بيان آنكه ايشانند اهل علم قرآن و راسخون در علم و انذار كنندگان به قرآن

فصل چهارم

در بيان آنكه آيات خدا و بيّنات خدا و كتاب خدا ايشانند در بطن قرآن

فصل پنجم

در بيان آنكه برگزيده بندگان و آل ابراهيم، ائمه عليهم السلام اند

فصل ششم

در بيان وجوب مودت و محبت اهل بيت عليهم السلام است، و آنكه مودت ايشان مزد رسالت است

فصل هفتم

در تأويل والدين و ولد و ارحام و ذي القربي به رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم و ائمه هدي عليهم السلام

فصل هشتم

در بيان آنكه در قرآن امانت به معناي امامت است

فصل نهم

در بيان آياتي كه دلالت بر وجوب متابعت اهل بيت عليهم السلام مي كند

فصل دهم

در تأويل آيات نور در اهل بيت عليهم السلام، و بيان آنكه ايشانند انوار سبحاني و تأويل مساجد و بيوت مقدسه به خانه هاي ايشان و تأويل ظلمت به اعداي ايشان

فصل يازدهم

در بيان آنكه ايشانند شهدا و گواهان بر خلق و آنكه اعمال عباد بر ايشان عرض مي شود

فصل دوازدهم

در بيان اخباري كه مشتمل است بر تأويل آيات مؤمنين و ايمان و مسلمين و اسلام به اهل بيت عليهم السلام و ولايت ايشان،‌ و تأويل آيات كفار و مشركين و كفر و شرك و اصنام به اعداي ايشان و ترك ولايت ايشان

فصل سيزدهم

در بيان احاديثي كه دلالت مي كند بر آنكه ايشان ابرارند و متقيان و سابقان و مقرّبان، و شيعيان ايشان اصحاب يمينند؛ و دشمنان ايشان اشرار و فجّار و اصحاب شمالند

فصل چهاردهم

در بيان اخباري كه در باب تأويل صراط و سبيل و اشباه اينها به ائمه هدي عليهم السلام وارد شده است

فصل پانزدهم

در تأويل آياتي كه مشتمل است بر صدق و صادق و صدّيق

فصل شانزدهم

در بيان اخباري كه در تأويل حسنه و حسني به ولايت، و سيئه به عداوت ايشان وارد شده است

فصل هفدهم

در بيان آنكه نعمت و نعيم در آيات كريمه مفسّر است به ولايت اهل بيت عليهم السلام،‌ و بيان آنكه ولايت ايشان اعظم نعم است

فصل هيجدهم

در بيان اخباري است كه در تأويل شمس و قمر و نجوم و بروج و امثال آنها به ائمه عليهم السلام وارد شده است

فصل نوزدهم

در بيان آن است كه آنها حبل الله المتين و عروة الوثقي و امثال اينهايند

فصل بيستم

در تفسير حكمت به معرفت ائمه عليهم السلام و اولو النهي به ايشان

فصل بيست و يكم

در تفسير صافّون و مسبّحون و صاحب مقام معلوم و حمله عرش و سفره كرام و برره به ائمه عليهم السلام

فصل بيست و دوم

در تأويل اهل رضوان و درجات به ائمه عليهم السلام، و اهل سخط و عقوبات به اعداي ايشان

فصل بيست و سوم

در آنكه ناس، اهل بيت عليهم السلام؛ و شبيه به ناس، شيعيان ايشانند؛ و غير ايشان، نسناسند

فصل بيست و چهارم

در تأويل بحر و لؤلؤ و مرجان به ايشان عليهم السلام

فصل بيست و پنجم

در تأويل ماء معين و بئر معطّله و قصر مشيد و سحاب و مطر و ظل و فواكه و ساير منافع ظاهره است به ائمه عليهم السلام و علوم و بركات ايشان

فصل بيست و ششم

در بيان تأويل نحل است به ائمه عليهم السلام

فصل بيست و هفتم

در بيان تأويل سبع مثاني است به ائمه عليهم السلام

فصل بيست و هشتم

در بيان آنكه علما در قرآن، ائمه عليهم السلام اند؛ و اولو الالباب، شيعيان ايشانند

فصل بيست و نهم

در بيان آنكه ايشانند متوسّمون و به روي هر كس نظر كنند مي دانند ايمان و انفاق او را، و ايشانند آنانكه خدا مي فرمايد (ان في ذلك لآيات للمتوسمين)

فصل سي ام

در تأويل آيات آخر سوره فرقان در شأن ائمه عليهم السلام

فصل سي و يكم

در تأويل شجره طيّبه به اهل بيت عليهم السلام و شجره خبيثه ملعونه به دشمنان ايشان

فصل سي و دوم

در بيان تأويل آيات هدايت به ائمه عليهم السلام

فصل سي و سوم

در تأويل آيات كه مشتملند بر امام و امّت در شأن ائمه عليهم السلام

فصل سي و چهارم

در نزول سلم و استسلام در ائمه عليهم السلام و شيعيان ايشان

فصل سي و پنجم

در بيان آنكه ايشانند خلفاي خدا كه مي خواهد ايشان را متمكن گرداند در زمين و وعده نصرت به ايشان داده است، و بعضي از آيات كه در شأن قائم آل محمد عليه السلام نازل شده

فصل سي و ششم

در بيان آنكه كلمه و كلمات در قرآن مجيد مؤول است به اهل بيت عليهم السلام و ولايت ايشان

فصل سي و هفتم

در بيان آنكه ايشان داخلند در حرمتهاي الهي

فصل سي و هشتم

در تأويل آيات عدل و معروف و احسان و قسط و ميزان به ولايت ائمه عليهم السلام، و تأويل كفر و فسوق و عصيان و فحشاء و منكر و بغي به عداوت و ترك ولايت ايشان

فصل سي و نهم

در تأويل جنب الله و وجه الله و يدالله و امثال اينها به رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم و ائمه عليهم السلام

فصل چهلم

در آنكه ائمه عليهم السلام خانه هاي علمند و معدن حكمتهايند، و شيعيان ايشان محل رحمت الهي اند، و آنكه ايشانند حزب الله و بقية الله اند و محل علوم انبياء

فصل چهل و يكم

در بيان آياتي كه در محبت ملائكه نسبت به ايشان و شيعيان ايشان نازل شده

فصل چهل و دوم

در بيان آنكه آيات صبر و مرابطه و عسر و يسر در شأن ائمه و شيعيان ايشان است

فصل چهل و سوم

در بيان آياتي است كه در مظلوميت ائمه عليهم السلام نازل شده