حديث پيامبر صلي الله عليه و آله و خاندان مطهر او عليهم السلام دومين مرجع براي مسلمانان پس از كتاب الهي است خواه در قلمرو عقايد و يا در عرصه احكام عملي، و هر دو از قداست خاصي برخوردارند، با اين تفاوت كه قرآن، لفظ و معني – هر دو – از جانب خداست؛ ولي معني و مفاد حديث از جانب او و لفظ و عبارت از آن گوينده است. كتاب الهي به اتفاق مسلمانان و به حكم آيات قران از هر نوع دستبرد مصون و محفوظ مانده اما حديث رسول خدا صلي الله عليه و آله و اهل بيت طاهرينش در طول زمان به عللي دچار نابساماني شده و در نتيجه از فزوني و كاستي مصون نمانده است از اين جهت بهره گيري صحيح از دومين مصدر جز به كار بردن يك رشته قواعد علمي كه حديث سره را از ناسره جدا سازد امكان پذير نيست. اين نوع شكاف در ناحيه حديث، دانشمندان اسلامي را بر آن داشته است كه يك رشته علومي را در خدمت حديث به كار گيرند و علم درايه يكي از اين دانشهاست كه پيرامون عوارض و احكام حديث از نظر سند و متن سخن مي گويد. كتاب حاضر كه ترجمه اصول الحديث و احكامه اثر آيت الله سبحاني است به تشريح مطالب و موضوعات علم درايه اختصاصي دارد.