همه تمدن هاي اصيل بشري و انبياي عظام الهي، حكما، نوابغ، انسان شناسان، جامعه شناسان و فرهنگ سازان تاريخ انساني در طول قرون متمادي هماهنگي و اتحاد انسان ها و جامعه سازي را هدف اساسي فعاليت خود قرار داده اند. آنچه كه ما در دوران معاصر از جامعه شناسان غرب به معناي عام جامعه شناسي فرهنگي به معناي خاص آن مي بينيم اين است كه هدف زندگي انسان ها را در جامعه لذت گرايي و منفعت گرايي معرفي مي كنند. اين كتاب به عنوان يك اثر پژوهشي جمعي براي پاسخگويي به چندين نياز و ضرورت تدوين يافته است اولين ضرورت تهيه منبعي مطالعاتي و درسي در حوزه جامعه شناسي دروس جامعه شناسي فرهنگي با رويكرد تحليلي و انتقادي، در مرحله دوم اين كه تا كنون مسائل جامعه شناسي در بعد فرهنگي با انديشه كاملاً غربي به صورت ترجمه اي آن هم بدون نقد اساسي در دسترس دانشجويان رشته هاي علوم اجتماعي خصوصاً رشته مديريت و برنامه ريزي امور فرهنگي در مقطع كارداني و كارشناسي قرار داشته كه اين امر نگرش يكسو نگري را در اذهان دانشجويان كشور ما ايجاد و تقويت مي كرد. نويسندگان اين اثر براي رفع اين نقصان اساسي تاليف جامعه شناسي فرهنگي را با استعانت از آموزه هاي فكري و فرهنگي انديشمندان اسلامي و تكيه بر نقد و تحليل اساسي در اختيار دانش پژوهان قرار مي دهند تا به غنا و عمق فرهنگ و ارزش هاي اصيل اسلامي آشنا شوند. مباحث اصلي اين كتاب در سه بخش: كليات و مباني نظري ، نظريه هاي جامعه شناسي فرهنگي، آسيب شناسي فرهنگ ايران و راه كارهاي مقابله با آن تقديم به علاقه مندان مسائل فرهنگي مي باشد.