کتاب جان جهان پژوهشی است نو در عرصه مهدویت به قلم مهدی طیب و چاپ شده توسط انتشارات جمکران.

جان جهان را باید خواند اما برای چه؟

از میان کتاب‌هایی که به موضوع منجی بشر و مهدویت با نگاهی تحلیلی و ریشه‌ای پرداخته‌اند می‌توان کتاب‌ «جان جهان» را از بدیع‌ترین و جامع‌ترین‌ها دانست. جان جهان به قلم «مهدی طیّب» سامان یافته است. این کتاب از موضوعی اساسی و ریشه‌ای (منجی‌باوری) شروع می‌کند و طبق روالی منطقی و استدلالی به موضوع امام زمان و غیبت و ظهور ایشان نگاهی می‌اندازد.

نوع بشر از روی فطرتی که در همگان مشترک و خدادادی است، به دنیایی عاری از ظلم و زندگی پاکیزه و رفاه نسبی علاقه و کشش دارد. اجتماعی نیست که به امید روزی بهتر در ذهن خود آمدن نجات‌بخشی را لحظه‌شماری نکند. حتی جوامعی که به ادیان الهی و معنوی اعتقاد ندارند هم برای خودشان آمدن قهرمانی را تصور می‌کنند که می‌آید و همه چیز بعد از او خوب و خوش خواهد شد.

«جان جهان؛ پژوهشی نو و جامع در عرصه‌ی مهدویت» در هشت فصل با بحث «منجی‌باوری در اقوام؛ مذاهب و مکاتب دیگر» شروع می‌کند و سپس در فصلی دیگر به «مهدویت باور مشترک همه مذاهب اسلامی» می‌رسد و از شباهت‌ها و تفاوت‌های اعتقاد به مهدویت در مذاهب اسلامی می‌گوید.
مهدی طیب‌ که از شاگردان عارف دلسوخته و گرانقدر حاج اسماعیل دولابی نیز بوده است در بخش دیگری از کتاب به «مهدویت در عرصه عرفان» نیز نظر داشته با محوریت انسان کامل در عرفان و دیدگاه این موضوع در مهدویت به بحث پرداخته است. با این مقدمه‌ها در فصل «حضرت مهدی(عج)» به طور مستقل درباره‌ی امام زمان (عج) سخن گفته است.
از مباحث پردامنه و محل توجه درباره‌ی امام زمان نیز مسئله‌ی تشرف و دیدار با آن حضرت در زمان غیبت است؛ در فصل «غیبت و دیدار» نیز دراین‌باره می‌خوانیم. اینکه شیعیان و منتظران حضرت در دوران غیبت چه کرده‌اند و چه باید بکنند در فصل «شیعه در عصر غیبت» بررسی و بیان شده است. در فصل «عصر ظهور» نویسنده اوضاع آن زمان را تشریح کرده است و درباره‌ی آنچه در دوران ظهور و پس از آن رخ می‌دهد توضیحاتی آورده است. فصل آخر کتاب نیز مزین به «سخنان حضرت مهدی(عج)» است.
نویسنده محترم سالیان پیش کتابچه‌ای نیز در زمینه مهدویت به چاپ رسانده بود و از آن استقبال خوبی شده بود و بعد از آن نیز تجدید چاپ نشده بود. حالا آن کتابچه با عنوان «پایان شب سیه» در پیوست کتاب جان جهان آمده است و در فصل‌های متفاوتی به مفاهیمی در حوزه مهدویت پرداخته است که از این قرار است: «یأس»، «امید»، «انتظار»، «منجی» و…

در بخشی از کتاب جان جهان می خوانیم:

نقل شده است شخصی سال ها آرزوی دیدار امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) را دل می پروراند تا اینکه سر انجام به او مژده رسید که اجازه تشرف یافته است. از این رو برای ددار آماده شد و به راه افتاد تا اینکه در بین راه باران شدیدی گرفت و او که شغلش صابون پزی بود و صابون هایش را برای خشک شدن ، در هوای آزاد در معرض آفتاب قرار داده بود ، به یاد صابون هایش افتاد و نگران شد که مبادا زیر باران خراب شوند…