دعا كليد عطا و وسيله قرب الي الله تعالي و مخ عبادت و حيات روح و روح حيات است. دعا موجب رسوخ حب ذكر الهي در دل و منزه نفس از زين شواغل است. دعا معراج عروج نفس ناطقه به اوج وحدت، و اوج به ملكوت عزت است. در مكانت و منزلت دعا و مقامات آن آيات قرآني را سان مبين است، و رواياتي در اسرار و آداب دعا از پيشوايان دين است كه مشايخ علم را بر انگيختند و بر آن داشته اند تا در دعا كتابها نوشته اند، و صحيفه ها گرد آورده اند و در پيرامون آن با تنويع موضوعات عديده بحث ها پيش كشيده اند و درهايي از رحمت به سوي نفوس مستعده گشوده اند و به نام هاي دلنشين و طرب انگيز و جان افزا از قبيل: مفتاح الفلاح، عده الداعي، فلاح السائل قوت القلوب، مصباح المتهجد و ... ناميده اند، تا از اين اسامي عطر آگين نيز مشام ارواح را معطر سازند،‌و قلوب را به رياض قدس سوق دهند، و نفوس را به مجالس انس كشانند. اين رساله يك مقدمه و يازده فصل در دعا و ذكر مناجات است و نام نور علي نور در ذكر و ذاكر و مذكور مسلمات است. و در حقيقت خوان آراسته‌ايست كه خواص از آن بهره مي‌برند.