چشم سوم، چشم برزخی یا نمی دانم چشم باطن بین! چه فرقی می کند. "بی چشمی" چه سودی برای انسان دارد؟... کتاب "بی چشمی" به دور از هر گونه هیاهو روایت میکند، 14 داستان از کسانی که به دیدار مرگ نشسته اند.

برشی از کتاب بی چشمی:

بلبشویی درست شد آن سرش ناپیدا. رها شدم. آزادتر از همیشه. رفتم نشستم روی شاخه توتی که قد خم کرده بود روی حوض. داشت از سرم خون می ریخت. بساط جاخالی بای دختردایی به هم خورده بود.

مادرم خودش را دودستی می زد. مریض احوال بود و عزادار. دایی، پریشان پی دکتر و پرستار می دوید. زن دایی می زد پشت دستش و تن و بدنش می لرزید.

لب می گزید و می گفت: بچه مردم و زد کشت. حالا چه خاکی به سرمون کنیم؟ رنگ از روی بچه های کوچک تر فامیل پریده بود. بهت زده و خوفی وسط آدم بزرگ هالول می خوردند. بیچاره محمد علی که زده بود گلدان را شکسته بود. خودش را باعث و بانی کل این آشوب ها می دانست.

توی اتاق سر بام خودش را حبس کرده بود. جز او، بقیه از اتاق های دور حیاط ریخته بودند بالای سرم. صغیر و کبیر. هاج و واج....