کتاب جانشین پیامبر به قلم استاد محمد علی جاودان کتابی است که در آن کوشیده شده تا جریان جانشینی پیامبر در حد توان تبیین و شبهات پیرامون آن مورد مداقّه قرار گیرد.همچنین نقش بی بدیل امیرالمومنین از آغاز تولد اسلام تا پایان جریان سقیفه شرح داده شده است.این کتاب توسط انتشارات واژه پرداز اندیشه به چاپ رسیده است.

ویدئو معرفی کتاب جانشین پیامبر:

در ویدئوی زیر می توانید مشخصات ظاهر و معرفی کتاب را مشاهده نمایید.

چرا باید کتاب جانشین پیامبر را خواند؟

 تاریخ، یک علم است؛ علم به معنای واقعی کلمه، با روش ها و اهداف خاص خود. بنابراین تاریخ اسلام هم یک علم است، اما با یک هدف مقدس. این هدف، شناخت اسلام است که یک امر تاریخی و زنده است. تاریخی است، چون در هزار و چهارصد سال گذشته متولد شده است؛ و زنده است، چون با همه اجزاء، روح و جانش در زندگی ما جاری است، در تمام تاریخ ما حضور داشته و با همه چیزما درهم تنیده شده است. به همین دلیل ما به شناخت تاریخ اسلام به این شکل عمیق و گسترده نیاز داریم. .. ...
اما بر خلاف انتظار و متاسفانه تاریخ اسلام، آن چنان با دروغ و تحریف، آغشته و مخلوط شده است که گاه به دست آوردن حقیقت از میان اسناد و مدارک موجود، کاری بسیار دشوار و دور از دسترس می نماید. محقق تاريخ اسلام، باید حقیقت تاریخی را گاه از دل چندین و چند و بلکه دهها و صدها دروغ و جعل و تحریف، بیرون بکشد.

در قسمتی از کتاب جانشین پیامبر داریم:

وقتی امیرالمؤمنین در روز غدیر به ولایت امر بعد از پیامبر تعیین شد، رسول خدا عمامه مشکی خود را از سر برداشته و بر سر مبارک علی السلام بست، و انتهای عمامه را از پشت سر بردوش آن حضرت قرار دادند. این عمامه مشکی رنگ که سحاب» نام داشت، گویی تاجی بود که بر سر جانشین پیامبر و ولی امر پس از او نهاده شده بود.  سیره نویسان و مورخین می گویند: پیامبر همیشه در مراسم مهم و سیاسی آن را بر سر می گذاشت؛ از جمله در برخورد با مسیحیان نجران یا در فتح مکه پیامبر این عمامه را به خاطر نهایت اهمیت این مراسم بر سر گذاشته بود.

عرب هرگاه می خواستند ریاست شخص بزرگی را بر قومی اعلام کنند یکی از مراسمشان بستن عمامه بر سر او بود. این افتخار بزرگی در عرب بود که شخص بزرگی عمامه خود را بر سر کسی ببندد که به معنای اعتماد بر او بود. با پایان یافتن خطبه و شهادت و اقرار عموم مسلمانان و مشخص شدن امیرالمومنین به عنوان ولی امر بعد از رسول خدا، پیامبر دستور داد در خیمهای که برابر خیمه ایشان برپا بود، علی ایلام در صدر خيمه بنشیند، مسلمانان و مهاجر و انصار به آن خیمه وارد شده و به ایشان با لقب «امیرالمومنین» سلام و تبریک و تهنیت عرضه بدارند. این تحیت و سلام البته مخصوص مردان نبود، بلکه زنان نیز مامور شدند تا ایشان را با خطاب «امیرالمومنین» سلام و تهنیت بگویند. بنابراین صحابة رسول خدا خدمت امیرالمومنین می رسیدند

آنچه در سقیفه گذشت:

سقیفه سکویی بلندتر از زمین بود که معمولاً در برابر خانه رئیس قبیله قرار داشت که بالای آن را با سقفی از حصیر می‌پوشانیدند در آن‌جا داربست بود که روی آن را حصیر انداخته بودند و همچون حیاط بیرونی در معماری قدیم ایرانی به حساب می‌آمد. سقیفه ای که ما از آن سخن می‌گوییم در برابر خانه‌ی رییس تیره بنی‌ساعده قرار داشت و اگر قبیله‌ای به میهمانی بنی‌ساعده می‌آمد، در آن‌جا اتراق می‌کرد و از جانب رئیس تیره پذیرایی می‌شد.

سقیفه صحنه نمایش جنگ قدرت بر پایه‌ی تعصبات قبیلگی بود اولین قدم این راه را تیره بنی‌ساعده از قبیله خزرج برداشت این تیره از بخش‌های بزرگ این قبیله بود که ریاست آن را سعدبن‌عباده که رئیس و بزرگ خزرج محسوب می‌شد به‌عهده داشت. در روز رحلت پیامبر اکرم قبیله بنی‌ساعده بزرگ خود سعد را که سخت مریض و ناتوان بود در گلیمی گذارده و به محل اجتماع یعنی سقیفه آورده‌اند نمی‌دانیم شروع این حرکت با فکر چه کسی بود؟ اما درهرصورت این عمل انجام شد می‌توانیم احتمال بدهیم که عده‌ای از انصار در روزهای قبل از دوران بیماری پیامبر اکرم به این مسئله اندیشیده بودند

کتاب جانشین پیامبر صفحه 423

خلاصه ای از فرجام جنگ احد:

لشکر دشمن از مدینه دور شد و لشکریان اسلام که میدان جنگ را رها کرده و گریخته بودند، بعد از رفتن دشمن و رفع خطر دوباره گرد پیامبر جمع شدند. آنها پس از دفن شهیدان به مدینه بازگشتند و به مداوای زخمیان پرداختند. زخم تیرو نیزه و شمشیر سراسر بدن امیرالمومنین را پوشانده بود. تا آنجا که تا هفتاد یا نود زخم نیز گفته اند. با این جراحت ها ایشان بستری شده بود. گاهی زخم ها آن قدر بهم نزدیک بود که هنگام دوختن آنها، گوشت های ما بین آنها پاره می شد. در این میان خبر رسید که دشمن دوباره به سوی مدینه بازمی گردد. پیامبر به امیرالمومنین ماموریت داد با همه آن زخم ها که در بدن دارد به دنبال و جست وجوی دشمن برود و معلوم بدارد که چکار خواهند کرد؟ البته دشمن با اینکه حرکت اولیه ای را برای بازگشت کرده بود، پشیمان شده و به مکه برگشت.
بنابراین هدف نهایی مشرکان در جنگ احد که همانا ریشه کن کردن اسلام و کشتن پیامبر بود، تامین نشد و خداوند پیامبر خویش را حفظ کرد و آنها به مقصد نرسیده و به مکه بازگشتند. این جنگ یک آزمایش بزرگ برای یاران پیامبر بود که آنها، از آن سربلند بیرون نیامدند.

صفحه 169 کتاب