و می پندارید آنهایی را که در راه خدا کشته می شوند مرده اند، بلکه زنده اند و نزد پروردگارشان روزی می خورند...

و چه جوان هایی بودند که نه تنها اسم و نشانشان در خاطرات ماند بلکه خون و روحشان هم به یادگاری شد، روزگارانی که ایران سرزمین لاله های پرپر بود و خاک ایران خونین رنگ...

22 بهمن ماه سال 1344 بود که کاظم جان در سمنان دیده به جهان گشود. 21 سالش بود که ازدواج کرد و پس از آن هم سال بعد هم با سری سالم و چشمانی زیبا به جبهه رفت. اما هنگامی که اورا برگرداندند سرش دیگر آن طراوت را نداشت چرا که ترکش خمپاره به سرش برخورد کرده بود...

تنها 22 سال داشت که در خانه ابدی اش در امامزاده یحیی آرام گرفت. کتاب "سه ماه رویایی" از انتشارات شهید ابراهیم هادی به سراغ داستان زندگی این جوانمرد رفته است و حال و هوای آن دوران را برایمان روایت می کند. 

پیشنهاد ما: کتاب حوض خون

داستان وصیت:

حالت کاظم در خلسه را خیلی نمیشود توضیح داد: از این رو بد أن رو می شد؛ در همان حال مدام عرق می کرد و گاهی به شدت نفس نفس میزد. حالاتی که تا الان نمونه ای برایش پیدا نکرده ام. او در این حالات سخنان ما را هم میشنید و جواب میداد.

یک بار نوار صدای کاظم را با آن کیفیت که گفتم، بردیم پیش آیت الله رمضانی از شاگردان «علامه حسن زاده آملی» و پخش کردیم. گرچه صحبت های کاظم به گویش سمنانی است و برای همه قابل فهم نیست اما ایشان با شنیدن آن سخنان تحت تاثیر قرار گرفتند و گفتند: این از جنس بشریت نیست....

یادم هست که توی همان حال خلسه بود، می گفت در کنار شهدای محل و شهر سمنان است. بهش گفتیم ببین «شهید شفیعی» بین شهدا هست؟ اگر هست بیاید و وصیتش را بگوید. چون شهید وصیت نامه نداشت. 

کاظم گفت بله شهید عباس عزیزی شفیعی اینجاست. کاظم در آن حالت، فامیلی کامل شهید را گفت. بعد با شهید هم صحبت شد.

کاظم صحبتها و وصیت شهید را از زبان خودش برای ما تکرار می کرد و ما مینوشتیم! با خودم گفتم: حالا چطور به خانواده اش بگوییم که این وصیت را شهید شفیعی گفته!؟ چه نشانه ای بدهیم تا باور کنند.

یکباره کاظم از قول شهید گفت: به خواهرم (اسم خواهرش را برد) بگویید که فلان کار را انجام دهد. به فلان برادرم بگویید و...

در همان حال خلسه نام کوچک تک تک اعضای خانواده را گفت و وصیتی که برایشان داشت را بیان کرد. در حالی که هیچکدام ما، نام آنها را خبر نداشتیم. یعنی در همان حال خلسه و ارتباط با شهید، وصیت نامه نوشته شد؟

واقعا این قضیه عجیب بود. یعنی کاظم عاملو در ارتباط روحی با یک شهید در عالم دیگر، توانست بعد از شهادت، وصیت نامه اش را بشنود و برای ما بگوید و ما بنویسیم!!

بعد از مرخصی وصیت نامه را برداشتیم و رفتیم سراغ خانواده شهید شفیعی؛ آن را با یک جلد قرآن کریم به آنها تحویل دادیم و گفتیم این متعلق به شهید شماست. دست ما مانده بود. راستش را نگفتیم. نمیشد گفت. گفتیم باید آن را به دست شما میرسانیدم که رساندیم.

ولی واقعا جالب است. دقیقا مثل اینکه پشت تلفن حرفهای یک نفر را بشنوی و بعد بنویسی و بیری برای دوست یا خانواده اش.

این روند ادامه داشت تا اینکه کاظم یک شب از شهدای محل خواست که هر کدام یک پیام از عالم برزخ برای اهل دنیا بدهند.

کاظم در همان حال عجیب، پیامها را با ذکر نام شهید می گفت و ما مینوشتیم. وقتی به مرخصی آمدیم. پیام هرشهید را با ذکر نام شهید در پشت جلد یک قرآن نوشتیم و به خانواده همان شهید تحویل دادیم.

گاهی با شهدا که ارتباط برقرار می کرد و ما می خواستیم با یک شهید حرف بزنیم، می گفتیم بگو فلان شهید بیاید. حرفها و سؤالاتمان را به او میگفتیم و جواب های دقیق و کامل می گرفتیم!

پیشنهاد ما: خرید قرآن رنگی

صفحه 28 کتاب سه ماه رویایی

پیشنهاد کتاب: خرید کتاب اثر مرکب