فروغ فرخزاد یک چهره دارد با دو نیمرخ. که هر دو بی زنگار و نماینده ذهنیات زنی صمیم و اصیل است. شاعری برجسته که سرنوشت اجازه نداد بیش از این از اشعارش لذت ببریم و با آنها زندگی کنیم.

چهارمین پله از نردبان مجموعه شعر زمان ما متعلق به بانو فروغ فرخزاد است. زنی که جایگاه خودش را در میان تاریخ نظم این سرزمین جاودان کرد و در حال حاضر هم اشعارش به زبان های مختلف دنیا ترجمه شده است.

پیشنهاد ما: کتاب سلام بر ابراهیم

بیوگرافی فروغ فرخزاد:

فروغ الزمان فرخ زاده معروف به فروغ فرخزاد شاعر نامدار معاصر ایرانی زاده 8 دی ماه 1313 می باشد که پنج دفتر شعر سروده است و هر کدام از نمونه هی قابل توجه شعر معاصر فارسی محسوب می شوند.

فروغ با مجموعه های اسیر، دیوار و عصیان در قالب شعر نیمایی کار خود را آغاز کرد. سپس آشنایی با ابراهیم گلستان، نویسنده و فیلمساز سرشناس ایرانی، و همکاری با او، موجب تحول فکری و ادبی در فروغ شد. وی در بازگشت دوباره به شعر، با انتشار مجموعه تولدی دیگر، تحسین گسترده ای را برانگیخت.

همه این ها منجر شد تا فروغ به یکی از مشهور ترین و خاص ترین شاعران معاصر تبدیل شود که متاسفانه تقدیر اجازه ادامه زندگی را به او نداد.

فرخزاد در بعد از ظهر دوشنبه 24 بهمن ماه 1345 هنگام رانندگی خودروی جیپ در جاده دروس قلهک برای تصادف نکردن با اتوموبیل مهدکودک، از جاده منحرف شد و جان باخت.

روز چهارشنبه 26 بهمن جسد او را در امامزاده اسماعیل قلهک شستند و با حضور خانواده، دوستان و علاقه مندانش در گورستان ظهیرالدوله به خاک سپردند.

پیشنهاد کتاب: ویرانی دروازه شرقی

پیشنهاد ما: خرید کتاب اثر مرکب

بهترین اشعار فروخ فرخزاد:

روز اول پیش خود گفتم
دیگرش هرگز نخواهم دید
روز دوم باز میگفتم
لیک با اندوه و باتردید

روز سوم هم گذشت اما
بر سر پیمان خود بودم
ظلمت زندان مرا می کشت
باز زندانبان خود بودم

آن من دیوانه عاصی
در درونم هایهو میکرد
مشت بر دیوار ها میکوفت
روزنی را جستجو می کرد

در درونم راه می پیمود
همچو روحی در شبستانی
بر درونم سایه می افکند
همچو ابری بر بیابانی 

می شنیدم نیمه شب در خواب
هایهای گریه هایش را
در صدایم گوش می کردم
درد سیال صدایش را

شرمگین می خواندمش بر خویش
از چه رو بیهوده گریانی 
در میان گریه می نالید
دوستش دارم، نمی دانی

...

صفحه 100 کتاب شعر زمان ما 4 - فروغ فرخزاد